Otsailaren 28ko 23/2023 Dekretu berriaren aurka egin du STEILASekin batera.  Dekretu horrek EAEko unibertsitatez kanpoko ikastetxeen sarea antolatzeko eta planifikatzeko irizpideak ezartzen dituen Dekretua aldatzen du, eta martxoaren 14ko EHAAn argitaratu zen.

Neurri hau hartzea erabaki dugu azalduko ditugun elementuak, gure ustez legearen aurkakoak direnak, dekretu honetan agertzen direlako eta berriro errepikatzen direlako Hezkuntzako sailburuak Eusko Legebiltzarrean hain azkar onartu nahi duen Euskal Autonomia Erkidegoko Hezkuntzaren Legearen proiektuan. Bere garaian jakinarazi genuenez, Euskadiko Aholku Batzorde Juridikoak eta Jaurlaritzaren Zerbitzu Juridikoak dagoeneko auzitan jarri dute plangintza-dekretuaren legezkotasuna, nahitaezko hainbat txostenen bidez.

Legezkotasunera ez egokitzea hiru puntutan datza batez ere:

1. Plaza publikoen bermea, LOMLOEren 109. artikuluaren arabera nahitaez bete beharrekoa, erabat lausotuta geratu da dekretu honetan eta etorkizuneko legean. Horrela, LOMLOEk esaten duenean plaza publiko nahikoak bermatuko direla, dekretuak funts publikoekin mantendutako plazak aipatzen ditu, eta hori ez da gauza bera. Era berean, gogoratu behar dugu oinarrizko araudiak (LOMLOEren 109.5 artikulua) esaten duela hezkuntza-administrazioek titulartasun publikoko ikastetxeen sarean gero eta eskola-postu gehiago sustatuko dituztela. Hala ere, agindu hori desagertu egiten da dekretuan, bai eta lege-proiektuan ere. Beraz, non islatzen da eskola publikoaren esentzialtasuna?

2. Hezkuntza-proiektuaren zentraltasuna osatzen duen kontzeptuetako batek, Hezkuntzako Euskal Zerbitzu Publikoak, ez du arau-oinarririk. Zehazki, kontzeptu hori eraikuntza juridikoa da, eta, lege-babesik gabe, titulartasun publikoa eta pribatua berdindu nahi ditu. Hala nabarmentzen du Eusko Jaurlaritzaren txosten juridikoak, honela:

Hezkuntzako Euskal Zerbitzu Publikoaren kontzeptua, zeinaren bidez aurrekoa legez gauzatu
nahi den titulartasun publikoko eta titulartasun pribatuko ikastetxeak parekatuz (eta, beraz,
bien izaera juridiko desberdina irauliz), aurrekoa gauzatzeko ihesbide bat baino ez da: maila
berean zentro-mota bat eta bestea barne hartzen dituen zerbitzu bat ez da inoiz publikoa, eta
ezin da inoiz izan, zerbitzu hori osatzen duten ikastetxeen zati bat ez baita publikoa (eta, hain
zuzen ere, horregatik, administrazio publikoek ez dute legez dekretu honetan jorratzen diren
plangintza-erabaki jakin eta erabakigarrien gaineko eskumenik).

3. Murriztu egin da hezkuntza-komunitatearen parte-hartzea eskola-maparen diseinuan, dekretu
berriak kendu egin baititu eskola-maparen jarraipena egiteko lurralde-batzordeak. Sailburuak azaldu
beharko luke atzerapauso demokratiko horren zergatia, hezkuntza-eragileek ezin baitute
erregelamendu bidez aktiboki parte hartu hezkuntza-eskaintzaren prestaketan, kontrolean eta
jarraipenean.

Horregatik guztiagatik, oinarrizko araudiak ez diolako uzten Eusko Jaurlaritzari, hezkuntza-arloan
dituen eskumenak erabiliz, Euskal Eskola Publikoa bertan behera uzten, plangintza-dekretu honen
aurka egiten dugu gaur. Era berean, berriro diogu ezinbestekoa dela dekretu hau babestu nahi duen
lege-proiektua geldiaraztea, funtsezko arrazoi batengatik: ez du Euskal Eskola Publikoaren etorkizuna
zaintzen, titulartasun pribatuko eskolen etorkizuna bermatzea baitu helburu